In de oorlog waren kerktorens van grote strategische betekenis. Vanuit de top kon je de hele omgeving in ogenschouw nemen. De Engelse kapitein M.G. Bond OBE, MC zat tijdens de strijd in oktober 1944 in de Beekse toren, op zoek naar vijandelijke troepenbewegingen. Hieronder zijn relaas.
“Het kost veel moeite om deze toren te bestijgen. Door de wenteltrap raak je volkomen uitgeput, zodat je uiteindelijk duizelig en misselijk aan de voet van de spits aankomt. In de spits zelf is geen ladder aanwezig en omdat de wanden schuin naar binnen hellen, moet je je bij het klimmen stevig aan de balken vasthouden.
Maar het uitzicht dat zich eenmaal boven aan je ontrolt, doet alle vermoeienis vergeten. De blik over de wereld onder je geeft je ontegenzeggelijk een gevoel van macht, dat duidelijk zwaarder weegt dan het gevoel van onveiligheid.
Op een dag, juist na het invallen van de duisternis, opent de vijand het vuur. Ik heb de wacht bij onze waarnemingspost op het platform boven de ronde bol. Ik kan duidelijk zien hoe de granaten omhoogschieten. Na het bereiken van het hoogste punt van hun baan ziek ik ze langzaam boven het dorp naar beneden komen, waar ze, zo lijkt het, met een zacht plofje als een stuk vuurwerk uiteenspatten.
Soms wordt overdag mijn post met granaten beschoten waarbij hele scherven beangstigend dicht langs mij heen scheren.
Op een bepaald moment stijgt duidelijk waarneembaar tegen de achtergrond van het zwaar geboomte een kleine rookpluim op uit de loop van een Duits kanon. Voor mij het signaal om het vuur te beantwoorden: de rookpluimen zijn een gemakkelijk doelwit.
Een toren mag dan een eenvoudig doel lijken, in werkelijkheid is een kerk tussen huizen van op grote afstand moeilijk te traceren. Het afgeven van vuur vanaf een hoger gelegen positie op een vast punt beneden is daarentegen heel wat gemakkelijker. Tot nu toe ben ik in alle vuurduels de winnaar geweest. Vijandelijke pogingen om mij te beschieten zijn door mij meestal in de kiem gesmoord.
Vanuit mijn hoge positie kan ik de weg die vanuit het oosten Tilburg binnenloopt onder schot nemen en zien hoe de granaten zeven mijl verderop zachtjes uiteenspatten. Als uitkijkpost is de kerktoren van Hilvarenbeek de vervulling van de droom van iedere artillerist.”