Er is niet veel bekend over Ida (Alida) Lion, de dochter van slager Max Lion. Frank de Jong uit Hilvarenbeek onderzocht de sporen die het meisje in de tijd heeft achtergelaten en gebruikte de informatie voor het schrijven zijn debuutroman, “Ida, Hilvarenbeek – Rotterdam – Westerbork – Auschwitz”.
Door Kees van Kemenade
Op de omslag van Ida prijkt de enige foto die wij van haar kennen en dan is die opname maar een stukje van de klassenfoto gemaakt in 1924 op de meisjesschool St. Adrianus in Hilvarenbeek toen zij zeven jaar oud was. Voor de rest zijn er alleen maar wat fragmentarische berichten over haar, zelfs niets dat zij zelf geschreven heeft. In de bevolkingsregister, het dossier van de vader Max, die slager was, archieven van de kampen.
…. Kun je daar toch een boek over schrijven, vraag ik aan de auteur? ‘Ik wilde een boek schrijven dat gebaseerd is op historische feiten, maar geen geschiedenisboek in klassieke zin. Ik heb jarenlang onderzoek gedaan naar het leven van Ida Lion, maar ook naar het leven in Hilvarenbeek in haar jeugd, naar de Joodse families hoe die in Nederland leefden, hoe het in het algemeen toen in ons land aan toe ging. Maar ik heb de keuze gemaakt om er een roman over te schrijven. Ik blijf daarbij zo dicht mogelijk bij de waarheid die wij nooit meer precies zullen kennen. Dat wil zeggen dat ik wel veel over haar leven zelf moest invullen. Maar, in het boek komen nauwelijks fictieve personen of verzonnen karakters voor. Ik neem geen loopje met de werkelijkheid.‘
Een tragisch leven
Schrijver Frank de Jong heeft altijd interesse gehad in geschiedenis, in het leven van onze voorouders. ‘Ik was eigenlijk op zoek naar het leven van de Rooie Fik, toen stiet ik op Ida Lion. Daar was al wat over gepubliceerd, maar niet veel. Het tragische leven intrigeerde mij meteen. Een Joods meisje, geboren in Hilvarenbeek. Moeder sterft op jonge leeftijd. Zij wordt uit huis geplaatst en groeit op in een weeshuis. Later komt Ida met haar verloofde terecht in Rotterdam. De oorlog breekt uit en dat betekent deportatie, eerst naar Kamp Westerbork, later naar Auschwitz. In dat concentratiekamp is zij gestorven, op 30 november 1943.”
” Het onderzoek dat vijf jaar duurde, maar vooral het schrijven sleepte mij erg mee. Je gaat op de duur steeds meer op in je romanfiguur. Ik hoop dat ik die betrokkenheid ook over kan brengen op de lezer. Nee, ik heb geen boodschap willen overbrengen over de Holocaust. Over die zwarte bladzijde in de geschiedenis wordt nog steeds, gelukkig maar, heel veel gepubliceerd. Mijn doel was vooral een goed verhaal te schrijven over Nederland, Hilvarenbeek, over de mensen uit de tijd dat Ida Lion leefde. Over wat de mensen toen bezig hield.’ Het boek ‘Ida, Hilvarenbeek – Rotterdam – Westerbork – Auschwitz’ is geïllustreerd met foto’s.